طبیبانه..

طبیبانه.....

طبیبانه.....

مثلا اینکه خودم رو شبیه به یک اتومبیل همیشه بی سرنشین فرض میکنم،وقتی بُردم که جاده های زیبا تری رو دیده باشم..و سرعت اهمیت کمتری داره و اصل دیدن تمام جزییات اطراف و ادراک اونهاست. حرف بیخود و "رنجاننده" کمتر بزنم یعنی دود کمتری تولید کردم... قوی باشم،ماشین های در راه مانده را بوکسل کنم.کمک باشم.. وقتی پر انرژی ام به جای سوخت بنزین از انرژی خورشیدی استفاده میکنم و این هم واسه خودم مفیده هم دیگران..دعوا نمیکنم داد نمیزنم ..مثل تصادفه... پوستم کلفت و بدنم محکم باشه...واسه طی مسیر های سخت لازمه.. ممکنه توی راه پنچر بشم ولی همیشه محض احتیاط باید لاستیک زاپاس همرا طبیبانه.....